Milli aradan önceki son çıkışta, Rize’deydi Trabzonspor. Öyle bir çıkıştı ki, tabiri caizse ‘trafik kilit’ idi.  Beş parmak yağan yağmur daha seramonide bile sırılsıklam etmişti futbolcuları. Bu hafta muhtemel rakiplerinin yaşadığı puan kayıpları da ufak çapta bir baskı yaratıyordu taraftar ve takım üzerinde.

Maça gelecek olursak, Beşiktaş maçındaki kazanan kadroyu bozmamıştı Ünal Karaman fakat hocadan bağımsız muhtemelen hava muhalefetinden ötürü fazlasıyla tutuktu takım. Oyun kurmada yaşanan zorluk, hızlı çıkan Rize’yi kendi yarı sahana kadar rahatsız edememek hem futbolcuları hem de taraftarı epey bunalttı. Üstüne Melnjak’ın bir anlık zafiyetten doğan boşluğu değerlendirerek attığı müthiş gol ve Novak’ın sakatlığından sonra değişen oyun kurgusu da maçı epey zor noktaya taşıdı.
İlk yarıya nazaran ikinci yarıya daha iyi başladı Trabzonspor. Buna rağmen skor farkı açılabilirdi ama neyse ki kalede Uğurcan vardı. Genç eldiven günden güne daha büyük işlere imza atıyor. Kritik dakikalarda takımı adeta ipten aldı desek yeridir.

Zeminin ağır bir hal alması seyir açısından zevk verse de futbolcular çok daha fazla çaba sarf etmek durumunda kaldı. 3 gün önce Basel ile kıran kırana oynadığı maça rağmen buradaki ekstra zorluk karşısında pes etmedi ve Sturridge’in oyuna girmesiyle rakibinin üzerinde baskıyı arttıran Trabzonspor’da, İngiliz yıldızın kestiği klâs ortayı Kuzeyin Kralı Sorloth geri çevirmedi ve fitili ateşledi. Golden sonra daha etkili olan Trabzonspor çok geçmeden günün etkisiz isimlerinden Nwakaeme’nin ayağından galibiyet golünü buldu ve Milli araya üç puanla girerek büyük nefes aldı.

Sorloth’un yükselen formunun yanı sıra Sturridge’in gösterdiği istekli tavırları ve icraatları, Sosa’nın kanayan dizlerine yediği tekmelere rağmen özverisi, Mikel’in tecrübesi ile soğukkanlılığını harmanlaması ve takımın bütün halinde son ana kadar pes etmeyerek maçı alması oynanamayan oyuna rağmen çok özeldi. Trabzonspor yeri gelecek kötü oynayacak, basiret bağlanmaları, şanssızlıklar yaşayacak ama olması gereken bugün ki gibi pes etmemek ve sahaya karakter koyabilmekten geçiyor. Velhasıl, ne der eskiler “Yağmur berekettir.”