Dile kolay. Trabzonspor yıllar sonra şampiyonluğa çok yaklaştı. Önündeki beş maçı aldığı taktirde şampiyon olacaktı. Bu beş maçın ilki kendi evinde Göztepe idi.
Trabzonspor kadroda beklenenin aksine Bakasetas’ın yerine Berat ile başlamıştı. Göztepe ilk yarı önde baskı yapmayan, arkadan bekleyip oyun kuran ve orta sahanın dinamizmini ele geçirecek şekilde cesur bir futbol oynadı. O kadar açı olmasına rağmen dar açıdan verilen tartışmalı bir pozisyon sonrası Göztepe ilk golü buldu ancak sevinçleri çok uzun sürmedi. Önce Nwakaeme daha sonra da Abdülkadir Ömür ile art arda bulduğu iki golle Trabzonspor öne geçmişti. İlk yarı bitmeden direncini yitirmeyen Göztepe, Soner ile beraberlik golünü bulmuştu.
Trabzonspor ikinci yarıya ameliyat ile başlamıştı. Orta alanda etkisiz kalan, beklenen dinamizmi veremeyen Berat’ın yerine Dorukhan’ı, Cornelius yerine Djaniny’i ve Trondsen'in yerine de Yusuf Erdoğan’ı almıştı. Bu sayede Dorukhan ile orta sahanın hakimiyetini ele geçirmiş, Djaniny ile de yerden paslarla üçüncü bölgeye hızlı gitmeyi sağlamıştı. Kontrol paslarını iyi yapan, orta sahanın hakimiyetiyle rakip alanını ablukaya alan Trabzonspor ikinci yarının başında Djaniny ile öne geçti. Bu coşkulu futbola artık kimse dur diyemezdi. Arka arkaya pozisyonlar bulan Trabzonspor Abdülkadir Ömür ile dördüncü golü bularak taraftarlarına keyifli bir maç seyrettirmeye başladı. Göztepe takımı her ne kadar ilk yarıda direnç göstermiş olsa da gücü bir yere kadardı. İkinci yarı direnç gösteremeyen Göztepe sahadan 4-2’lik skorla ayrılmak zorunda kaldı.
Bu maç özelinde Vişça ilk defa asist yapmış ve maçı iki asistle tamamlamıştı. Aynı zamanda istekli ve etkili oyunu Vişça’nın ne kadar doğru bir transfer olduğunu gözler önüne sermişti. Vişça geldiğinden bu yana totalde 6 gol 2 asistle skora yaptığı katkı taktire şayan.
Nwakame ise Trabzonspor’a geldiği günden sonraki en yüksek gol katkısında bulunmuştu. Bu maç ile beraber Nwakaeme totalde 21 gole katkı sağladı ve kendi rekorunu egale etti. Nwakaeme Trabzonspor’a gelmeden önce oynadığı İsrail takımı Hapoel Beer Sheva’yı 41 yıl sonra şampiyon yapmıştı. Şimdi ise sıra Trabzonspor’u şampiyon yapmakta. Gerek saha içi gerekse de saha dışındaki kişiliği büyük saygıyı hak ediyor. Şimdiden Trabzonsporlu taraftarların unut(a)mayacağı isimler arasına girdi. Onu bulup getiren her kim varsa buradan kendilerine teşekkür ediyorum.
Dorukhan Toköz ismi bu sezonun en kritik transferi olduğunu her maç gösteriyor. Arı gibi çalışıyor. Sahada basmadık yer bırakmıyor. Her maç kendine hayran bıraktırıyor. Bu istek ve azmi inanılmaz bir seviyeye ulaştı. Yerli kuralının olduğu yerde bu kaliteli kumaşı bizim almamızı sağlayan keriz Beşiktaş camiasına şükranlarımı sunuyorum.
Abdülkadir Ömür ise silik başladığı sezonda Galatasaray maçında yaşadığı talihsiz olay sonrası adeta kendini buldu. Oyuncuyu taraftara yem etmeyen ve onun kapasitesini bilip tekrardan kazandıran Abdullah Avcı en çok övgüyü hak eden kişi. Abdülkadir Ömür sezonun ilk maçında da Göztepe maçının kazanılmasında büyük rol oynamıştı. Gervinho’ya yaptığı asist sonrası gelen golle Trabzonspor o kritik maçı 1-0 almıştı. Bu maçta da attığı iki golle adeta sükse yaptı. Abdülkadir Ömür’ün eski performansına dönmesini futbolseverler büyük mutlulukla karşıladı. Abdülkadir Ömür’ün spesifik futboluna maç özelinde adeta doyduk. Daha da iyi olacaktır.
Son zamanlarda Trabzonspor’un haklı şampiyonluğuna gölge düşürmek için ellerinden geleni yapmaya çalışanların olduğunu görüyoruz. Bazıları bu şampiyonluğun tesadüf bazıların ise bu şampiyonlukta şaibe olduğunu söylüyor. Trabzonspor camiası gerek yönetim gerek teknik heyet gerekse de taraftarı bu yaşanılanları sahada oynadıkları oyunla şamar atar gibi her maç gülünçle karşılıyor. Onların Trabzonspor’un şampiyonluğunu kabul etmeleri ya da sindirmeleri umurumuzda değil. Ne düşünürlerse düşünsünler. Bizler sezon sonu kaldıracağımız kupaya odaklandık.
Adım adım şampiyonluğa gidiyoruz.
Şafak dört.
Heyecan ve özlemle bekliyoruz.