1994 yerel seçimleri ile Trabzon, Ankara, İstanbul gibi illeri de eline geçiren RP hemen yurtiçi ve yurtdışından yardım toplamaya başladı. Trabzon’da başta pavyonlar ve meyhaneler olmak üzere petrol istasyonlarından, bina inşaatlarından yardım toplamaya başladılar. Topladığı paralarla fakire fukaraya kumanya yaptılar. Dağıttığı kumanya kolilerine parti amblemlerini koyarak sandığa gidecek olan vatandaşa göz aşinalığı verdiler. Yani vatandaş bir sonraki seçimde sandığa gittiğinde ona her zaman kumanya gönderen partiye oyunu vermeye başladı. Bu böyle giderken 1999 seçimlerinde Anayasa Mahkemesi devlet içinde devlet kurdular, cumhuriyeti yıkacaklar diyerek RP’yi kapattı. Alelacele FP’yi kurdular. Başta Trabzon, Ankara, İstanbul Belediyeleri olmak üzere bütün RP’li başkanlar FP’ye katıldı. Yardım kampanyaları da devam etti. Belki de haklıydılar. Devletin parasıyla kumanya kömür dağıtılamazdı çünkü sayıştay denetimi vardı ve sayıştay savcıları kamu kurumlarında bir tek açık yakaladıkların da hemen savcıya gönderiyorlardular. Yetkili amirleri şimdi ise aynı yöntemi CHP uygulayınca yardım parası toplayıp fakire fukaraya ekmek, süt, kömür kumanya dağıtınca bir genelge ile yasakladılar. Genelgeyi bir de eanıştay kararı ile tasdik ettiler. Güç ellerinde ya, bir de geri dönüp başta Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan olmak üzere İçişleri Bakanı Süleyman Soylu dahil devlet içinde devlet olamaz para toplayamazsınız yani fakire fukaraya yardım gönderemezsiniz diyorlar. Haklıdırlar çünkü  CHP’nin AKP’den kopya çektiğini anladılar ancak güneş balçıkla sıvanmaz onu anlayamadılar!