Milli ara geçmiş, şehrin ve binlerce taraftarın iple çektiği maç gelmişti. 30 binden fazla taraftarının önünde, ligin puan alamamış tek takımı olan Gençlerbirliği ile oynadı Trabzonspor. 
Ev sahibinin, maça kötü başlamasa da iyi de başladığını söyleyemem. Geçen seneye halen çok uzakta olan takım,  top ayaktayken de, top rakipteyken de çok dağınık bir görüntü sergiledi. Özellikle kaptırılan toplarda Mikel geride çok yalnız kaldı. Bunun cefasını da maç boyunca tribünler ve ekranların başındakiler çekti. Mikel iyi bir maç çıkardı çıkarmasına ama ona destek çıkan yanında ona nefes aldıran biri olmadı.
Bu durumu ne hoca ne de teknik heyet görememiş olacak ki maç boyunca hiçbir şekilde önlem almak gibi bir çabaya girmediler.  Özellikle 2-1’i bulduktan sonra bu hamleyi yapmak elzemdi. 
70’te Avdijaj’ı kenara alıp oyuna Sturridge’i attı hoca. Bana göre takımın ihtiyacı olan hamle Sturridge değil, oyunu tutabilecek, rakibe orta sahayı kolay geçirmeyecek, takımına yerleşim imkanı sağlayacak ve nefes aldırabilecek bir oyuncuydu. Fenerbahçe maçında Doğan’ı oyuna alarak bunu çok doğru bir biçimde gerçekleştiren hoca, bu maçta böyle bir hamleye gerek duymadı. Öte yandan şayet Sorloth skor 2-1 devam ederken o pozisyonlardan birini dahi gole çevirebilseydi maçı yine de alabilirdi Trabzonspor ama yedek kulübesi üzerine düşeni yapmadı.
Perşembe günü Avrupa Ligi’nde Getafe deplasmanı öncesi güle oynaya kazanıp moral depolayabileceği bir 3 puanı yanlış hamleden ötürü bıraktı takım. 2.AEK ve Fenerbahçe maçında nasıl ki hocanın hamlelerini övüp yerinde bulduysak burada da yermek vazifemiz. Bu 3 puanı uzun lig maratonunun sonlarında mumla arayacaksınız, benden söylemesi!