Malatya ve Elazığ depremlerinin ardından yaşanan olaylar gerçekten ilginç. Depremin ardından polis, jandarma, AFAD ve UMKE ekipleri süratle olay yerlerine vardılar. Ne hikmetse Suriyeli Mahmut hepsinin önüne geçti. Yaptığı fedakarlıkla vatandaşlık hakkını da kazandı, ne Mahmut’tu bu adam. Başta Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan olmak üzere tüm bakanların dilinde bu adam. Allah vermesin bir depremin ardından olay yerinde güvenlik güçleri her türlü önlemi alıyorlar. Hiçbir sivil vatandaşı olay yerine yaklaştırmazlar. Bizim Mahmut yaklaşmış, yaralıyı kurtarmış, ellerinde parçalanmış. Sonra yaralıyı ziyaret ediyor. ellerinde hiçbir şey yok, Allah'ın takdiri. Ellerinde 3 günde iyileşiyor ne diyelim. Ülkesi kan gölüne dönmüş bizim Mahmut savaştan kaçtı bize sığındı kahraman oldu. Asıl bir başka ilğinç olay, Trabzon Büyükşehir Belediyesi'nde görev yapan bir işçinin annesi deprem de göçük altında kalıyor, evladı aldırmıyor. İşinden izin alıp memleketine gidemiyor. Tam o ara Cumhurbaşkanı Erdoğan hastaneye gidiyor, bunun annesini buluyor. Geçmiş olsun diyor, hal hatır ediyor. Evlatların nerede diye soruyor. Trabzon Büyükşehir Belediyesi'nde çalıştığını öğreniyor. Hemen telefona sarılıyor, Büyükşehir Belediye Başkanı Murat Zorluoğlu’nu arıyor.  O çocuğu yanına al ve Elazığ’a getir annesini görsün diyor (yandaş medya bu haberi günlerce veriyorlar tüm telefon görüşmeleri ile). Başkan Zorluoğlu yanına TİSKİ Genel Müdürü Ali Teketaş’ı ve çocuğu alıp Elazığ’a gidiyor. Elamanını annesine bizzat kendi teslim ediyor. Yani benim Başkanım Zorluoğlu ne gaddar iş veren ki, araya Cumhurbaşkanı Erdoğan girmese bu elamanına depreme rağmen 3 gündür izin vermemiş. Bu benim başkanım Zorluoğlu’na hakarettir. Kesinlikle kabul etmem. Burada takdir edilecek üç kişi var. İçişleri Bakanı Süleyman Soylu, Sağlık Bakanı Fahrettin Koca ve Çevre ve Şehircilik Bakanı Murat Kurum’dur. Devleti tüm kurum ve kuruluşları ile o bölgeye taşımış ve mağdur vatandaşlara hizmet veriyorlar. Marmara depreminde Bakan Koray Aydın ve Van depreminde Erdoğan Bayraktar unutulmazlar arasında yerlerini almışlardı. Unutulmaları da mümkün değildir. Onun için hep derim ki, ayinesi iştir kişinin bu söze bakmam ben!