Ligin en kompakt takımlarından biri olan Başakşehir’den deplasmanda son dakikada bulduğun golle bir puanı aldın. Bugün rakip farklıydı belki ama şartların yine aynıydı. Şanssızlık o ki, belki de ligin en keyif veren takımı olabilecekken sakatlıklar yüzünden ızdırap çekiyoruz. Sanırım Trabzonspor’u bu sezon hiç tam kadro izleyemeyeceğiz.

Bu şartlar altında lige iyi başlayamamış, geçtiğimiz günlerde hocasını gönderen Göztepe’yi evinde konuk etti Trabzonspor. Ünal Karaman birkaç maçtır sonradan oyuna dâhil edip süre verdiği Ahmet Canbaz’ı bu maçta sahaya 11’de sürdü. Bu hem Ahmet’e bir fırsat hem de aldığı sürelerdeki gösterdiği çaba ve emeğinin karşılığıydı. Belirtmekte fayda var, hocanın takdiri doğrultusunda ikinci yarı başı oyundan alınsa da ilerisi adına iyi sinyaller verdi Ahmet..

Öte yandan stoper seçimi konusunda hocaya şu sorulabilir; “Başakşehir maçında alınan 1 puanın değer kazanabilmesi için bugün mutlak galibiyete ihtiyaç varken neden daha önce birlikte oynamamış Hüseyin – Ivanildo ikilisi 11’de başladı?” Bu soru haricinde maç içi hamleleri dahil hocaya sorulacak bir soru ve kabahat bulunabileceğini düşünmüyorum.

Bu maçın üzerine konuşulabilecek pek fazla bir şey yok. Galip gelinebilseydi yine şampiyonluktan bahsedilmesini doğru bulmayacağımdan, mağlup olununca da şampiyonluğun kaçtığından bahsedilmesini doğru bulmuyorum. Bu kadar eksik varken, üstüne üstlük geçen sezonki oyunun doğal olarak oynanamamasından ötürü o kelimeyi kullanmak için daha çok erken. Velhasıl, bu köprünün altından daha çok su akar. O yüzden şartları kabullenmek ve buna göre beklentiyi ayarlamakta yarar var.