Devrenin son haftasına girerken karşılaşabileceği en “kolay” takım olan Kayserispor’u ağırladı Trabzonspor. Rakibine oranla çok çok üstün bir kadroya sahip olmasının verdiği üstünlük ile maçı baştan sona rahat götürdü ve kazandı. Kazandı kazanmasına da rakip kim olursa olsun Trabzonspor’un laubali bir tavır sergileme lüksü yok. Bunun önü erkenden kesilmez ise çok can yakabilir. Bir parantez, vakti zamanında üst üste yanlış planlamalar, yanlış kararlar alarak bu duruma gelen ve kötü günler geçiren Kayserispor’un da ligin geri kalanında Allah yardımcısı olsun. Devre arasına uzun yıllar sonra çok iddialı bir pozisyonda girilse de bu sezon oyun konusunda büyük sorunlar var. Buna rağmen araya en az hasar ile girmek de büyük takım olmanın alâmetifarikasıdır. Bu takımı geçen sezonki futbola yaklaştırmak için kısa sürecek kampta en az oyuncular kadar iş düşüyor Ünal Hoca’ya. Zira bu ligde öyle veya böyle söz söyleme sırası ona da gelecek. O zaman bir söz söylemek istiyorsa sorunları halletmeli. Özellikle geçiş oyunları, savunma yerleşimi ve alan kapama konusu üzerinde çokça durulmalı. Diğer yandan teknik heyetin görevleri kadar yönetimin görevleri de belli; doğru planlama doğru hamleler. Uzun aradan sonra bu kadar iddialı konuma gelmişken ince elemek sık dokumak elzemdir. Gerek iç transferde Sosa, Novak ve Pereira, gerekse de dış transferde takviye bekleyen noktalara hamle yapmakta geç kalınmamalıdır. Beklenen vakit geldi, herkes üzerine düşeni yapmakla mükellef dedik. Teknik heyet, yönetim, son olarak da taraftara sözüm. Eğer bu takıma inanıyorsanız sonuna kadar arkasında durun. Bu takım bir şeyleri başaracaksa siz olmadan olmayacak. İçeride dışarıda olmak üzere camia büyük bir “savaş” verecek. Asıl sınavı şimdi başlıyor..